Heel, heel lang geleden was er de geest van Nukunonu, genaamd Hemoana. Op een dag kwam de geest van Fakaofo, genaamd Fenu, om het schone water in Nukunonu te stelen voor Fakaofo. Toen Fenu -de geest van Fakaofo- eraan kwam, wist Hemoana dit al vanwege haar grote spirituele krachten. Zij wist dat Fenu eraan zou komen om het schone water van Nukunonu te stelen. Dus ze ging naar de put en veranderde in een steen zodat Fenu haar niet zou zien. Fenu arriveerde, en greep met haar hand naar een oesterschelp zodat ze het water met zich mee kon nemen. Toen Fenu naar de put sloop, bleef ze om zich heen kijken om te zien waar Hemoana was, omdat Fenu maar al te goed wist dat Hemoana een sterke en slimme geest was. Fenu had dus genoeg redenen om bang te zijn. Fenu daalde af in de put, en boog voorover om het schone water in de oesterschelp te scheppen, maar ze bleef nog steeds om zich heen kijken. Toen kwam Hemoana opeen naar de put toe. Net op het moment dat Fenu omhoog kwam om met het schone water in de oesterschelp naar Fakaofo te rennen, sprong Hemoana te voorschijn en schreeuwde: "Ik heb je, jij gluiperd."

Direct daarop volgde een wilde achtervolging, en het water uit de oesterschelp druppelde over de zuidelijke eilandjes. Fenu arriveerde in de Motu Akea en was verrast toen hij Hemoana daar zag. Hemoana haalde uit en raakte de oesterschelp vol met schoon water in Fenu's hand, die op die plek opnieuw meer water verloor. Dit zou dan ook de reden zijn waarom Motu Akea een put heeft. Vervolgens rende Hemoana heel snel weg naar Fakaofo, stal de Pandanusboom en plantte deze opnieuw in Nukunonu. Het verhaal gaat dat Fakaofo gezegend is met dit schone water dat is meegenomen uit Nukunonu; maar ook Nukunonu heeft een put, dankzij de vooruitziendheid van Hemoana. Hemoana is tevens verantwoordelijk voor de Panadanusboom die voor de voorspoed in Nukunonu.